Παρά την εκτεταμένη χρήση αντιπαρασιτικών φαρμάκων στο σκύλο και στη γάτα, η διασπορά των ενδο και εξω-παρασίτων είναι συχνή ιδιαίτερα στα ζώα αυτά που δεν λαμβάνουν καμιά θεραπεία. Για το λόγο αυτό παραμένει σημαντικό να καταρτηθεί σε συνεννόηση με τον κτηνίατρο ένα ετήσιο πρόγραμμα που να είναι αποτελεσματικό ενάντια στα εντερικά παράσιτα, στα παράσιτα της καρδιάς , στους ψύλλους και στα τσιμπούρια. Η συστηματική χρήση ενός αποτελεσματικού αντιπαρασιτικού προγράμματος δεν θωρακίζει ατομικά μόνο τον κάθε ασθενή αλλά και προστατεύει την περαιτέρω επιμόλυνση του περιβάλλοντος και κατ’επέκταση τη δημόσια υγεία.

Η θεραπεία για κάποια από τα παράσιτα όπως τα αγκυλοστόματα και οι ασκαρίδες πρέπει να ξεκινά πολύ νωρίς στη ζωή των νεογνών, από την δεύτερη κιόλας εβδομάδα και να επαναλαμβάνεται καθε δυο εβδομάδες. Στη συνέχεια και καθώς τα ζώα μεγαλώνουν και βάζουν βάρος, καταρτίζεται με τη βοήθεια του κτηνιάτρου ένα αποτελεσματικό αντιπαρασιτικό πρόγραμμα σε μηνιαία συνήθως βάση.

Παρόλο που ο κίνδυνος μόλυνσης από ενδο και έξω παράσιτα έχει να κάνει πολλές φορές με την γεωγραφική περιοχή και τον τρόπο ζωής του κάθε κατοικιδίου, παραμένει σημαντικό να καταρτισθεί και να εφαρμόζεται πιστά ένα ευρύ και ολοκληρωμένο πρόγραμμα προστασίας.